We’ve updated our Terms of Use to reflect our new entity name and address. You can review the changes here.
We’ve updated our Terms of Use. You can review the changes here.

ACCIDENTE/ DUELO

by Duelo

/
  • Streaming + Download

    Purchasable with gift card

     

1.
LA UTOPÍA YA ES REAL Ya reconquistó su cuerpo, desechó la propiedad. Y sus hijos liberados, no saben de autoridad. Odia y teme los productos, fruto de la sociedad. Ha encerrado bajo llave los peligros, la verdad. Y apagada la amenaza, el instinto alumbrará. Pues no puede haber malicia en lo puro y natural. Dando la espalda a la ciencia, la intuición mueve sus pies. El dolor lo trae el progreso, y la guerra es contra él. Y transmite a sus pequeños su nueva constitución. Destruyendo los peldaños del ayer sin excepción. Y el recelo ante lo nuevo oscurece su razón. Y cualquier alternativa sin probar, será mejor. Y ellos mueren satisfechos, les mordió la enfermedad. Tararean sonrientes los dogmas que han de evitar. Y dieron muerte a los dioses, donde hoy manda su chamán. Y la critica ahora duerme, la utopía ya es real.
2.
SI TE MARCHAS AHORA Si te marchas ahora, no tendrán su merecido. Si te marchas ahora, pensarán que han vencido. Si te marchar ahora, no podremos susurrar. Al oído del tirano, mientras le hacemos temblar.
3.
QUERER LA LIBERTAD Veo a las aves migratorias y me hacen sentir humilde. Todxs somos especiales pero nadie es superior. No es difícil comprender una cosa tan sencilla. Renunciar a privilegios cuesta pero es lo mejor. Ves, es nuestra posición, que somos unx más, que no tiene sentido subirse a un altar. Que, por honestidad, hay que reconocer que no somos lxs únicxs en querer, querer la libertad. Una vida y vivirla en libertad, una vida y morir en libertad. Desde que tengo memoria, siempre vi a los animales ser tratados como objetos a nuestra disposición. Yo no quiero obedecer, ni que nadie me obedezca, eso marca mis principios, mi más fuerte convicción. Ves, es nuestra posición, que somos unx más, que no tiene sentido subirse a un altar. Que, por honestidad, hay que reconocer que no somos lxs únicas en querer, querer la libertad. Una vida y vivirla en libertad, una vida y morir en libertad.
4.
COMARCAL 220 La mañana empezó como un día más y los rayos del sol me abrasaban la piel. No pude imaginar despertarme así, nuestros cuerpos temblar al verte salir.Ruido atronador, todo enmudeció. Cazadorxs sin rostro en tu habitación. Se cerró el furgón, no puedes salir y ahora siento el impulso de ir hacia tí. Una dirección, un sobre, un papel: Comarcal 220, kilómetro 6. Una imposición que te sentenció y me hizo sentir que me parten en dos.Y ahora toca aguantar y ponerse de pie. Si el sol vuelve a quemar yo me repondré. Compartir el dolor nos ayuda a vivr. No te olvides jamás de que estamos aquí.Un sábado más, el despertador y unas ganas tremendas de darte calor. Un rato después tengo que marchar, son 40 minutos tras ese cristal. ¿Quién pudo inventar un lugar tan cruel? ¿Quién encierra por un sueldo a fin de mes? Pensamientos que vienen sin parar. Y cuando llego a casa tacho un día más. COMARCAL 220 La mattina è cominciata come un giorno qualunque e i raggi del sole mi bruciavano la pelle. Non potevo immaginare di svegliarmi così, i nostri corpi tremanti al vederti uscire. Un rumore assordante, tutto tacque. Cacciatori senza faccia nella tua stanza. Si è chiuso il furgone, non puoi uscire e adesso sento l’impulso di venire da te. Un indirizzo, una busta, un foglio: Comarcal 220, kilometro 6. Una imposizione che ti ha condannato e mi ha fatto sentire che mi dividono in due. E adesso ci tocca resistere, e alzarci in piedi. Se il sole brucerà di nuovo io mi ci rimetterò sotto. Condividere il dolore ci aiuta a vivere. Non dimenticarti mai che siamo qui. Un altro sabato, la sveglia e una voglia tremenda di darti calore. Un attimo dopo devo andarmene, sono 40 minuti dietro a quel vetro. Chi ha potuto inventare un posto tanto crudele? Chi rinchiude per uno stipendio a fine mese? Pensieri che vengono alla mente senza pausa. E quando arrivo a casa segno un altro giorno REGIONAL 220 The morning started like any day and the sun ray burn my skin. I couldn’t imagine waking up like this, our bodies shaking while watching you leave. Thunderous noise, everything quieted down. Hunters without face in your room. The van was shut, you can’t leave and now I feel the impulse to run to you. One address, one envelope, one paper: kilometer 6, regional 220. An imposition that sentenced you and made me feel like I was splitted in two. And now I have to hold on and stand up. If the sun burns again I will recover. Sharing the pain will help us live. You must never forget that we are here. Another Saturday, the alarm rings and Im wishing to give you heat. A while later I have to leave, is 40 minutes behind that glass. Who could invent such a cruel place? Who locks up someone for a monthly salary? Thoughts that won’t stop comming. And when I arrive home I cross out one more day. ROUTE 220 La matinée a commencé comme un autre jour de plus et les rayons du soleil me brûlaient la peau, Je ne pouvais imaginer me réveiller ainsi, nos corps tremblaient en te voyant sortir, Bruit assourdissant, il se tut. Des chasseurs sans visage dans ta chambre. Le fourgon se ferme, tu ne peux plus sortir et maintenant je sent une pulsion qui m’attire vers toi. Une adresse, une enveloppe, un papier: Routel 220, kilomètre 6. Un dépôt qui te condamne et m’a fait sentir qu’ils me divisent en deux. Et maintenant il faut tenir, et se mettre debout. Si le soleil de nouveau brûle, je m’en remettrai. Partager la douleur nous aide à vivre. N’oublies jamais que nous sommes ici. Un samedi de plus, le réveil et une envie immense de te donner de la chaleur. Dans un moment je devrais repartir, ce sont 40 minutes derrière cette vitre. Qui a bien pu inventer un endroit si cruel? Qui enferme pour un salaire à la fin du mois? Des pensées qui viennent sans arrêt. Et lorsque je rentre chez moi, je raye un jour de plus. ESTRADA 220 A manhã começou como um dia mais e os raios do sol queimavam-me a pele. Não imaginei acordar assim, os nossos corpos tremendo ao ver-te sair. Barulho estrondoso, tudo emudeceu. Caçadorxs sem rosto no teu quarto. Fechou-se o furgão, não podes sair e agora sinto o impulso de me chegar a ti. Uma direção, um envelope, um papel. Estrada 220, quilômetro 6. Uma imposição que te fez sentença e me fez sentir que me partem em dois. E agora toca aguentar e levantar-se. Se o sol queima de novo eu hei de me repor. Partilhar a dor ajuda-nos a viver. Não esqueças jamais que estamos aquí. Mais um sábado, o despertador e uma vontade imensa de te dar calor. Um bocado depois tenho que ir embora, são 40 minutos atrás do vidro. ¿Quem pôde inventar um lugar tão cruel? ¿quem encerra por um salário no fim do mes? Pensamentos que vêm sem parar. E quando chego a casa risco um dia mais. Επαρχιακός 220 Το πρωί ξεκίνησε οπως άλλη μια μέρα και οι ακτίνες του ήλιου μου αγκάλιαζαν το δέρμα. Δεν μπόρεσα να φανταστώ να ξυπνώ έτσι, τα σώματά μας τρέμοντας βλεποντάς σε να βγαίνεις. Εκωφαντικός θόρυβος, τα πάντα έπαψαν. Κυνηγοί χωρίς πρόσωπο μέσα στο δωμάτιό σου. Η πόρτα της κλούβας έκλεισε, δεν μπορείς να βγείς και τώρα νιώθω την ανάγκη να έρθω κοντά σου. Μια διεύθυνση, ένας φάκελος, ένα χαρτί: επαρχιακός 220, χλμ 6. Μια διαταγή που σε καταδίκασε και με έκανε να νιώσω οτι με κώβουν στα δύο. Και τώρα μας έλαχε να αντέξουμε και να σταθούμε όρθιοι. Αν ο ήλιος με ξανακάψει εγώ θα επανέλθω. Το να μοιραστούμε τον πόνο μας βοηθά να ζούμε. Μην ξεχνάς ποτέ οτι είμαστε εδώ Ενα σάββατο ακόμα, το ξυπνητήρι και μια τεράστια όρεξη να σε ζεστάνω. Λίγο πιο μετά πρέπει να ξεκινήσω , 40 λεπτά πίσω απο αυτό το τζάμι. Ποιός μπορεί να εφεύρει ενα μέρος τόσο απάνθρωπο? Ποίος σκλαβώνει για το μισθό ενός μήνα? Σκέψεις που έρχονται χώρις σταματιμό. Και οταν γυρνώ σπίτι διαγράφω μια μέρα παραπάνω. Comarcal 220 (地方道220号線) いつもと同じように朝が始まり、太陽の光が私の肌を焼いた。こんなふうに目が覚めるなんて思ってもみなかった、君が行ってしまうのを見つめている間ずっと震える私たちの身体。 耳をつんざく轟音、すべてが静まり返った。君の部屋には顔のないハンターたち。バンは閉められてしまい、君は出ることができない、いま私は君の元に駆けつけたい衝動を感じる。一つの住所、一枚の封筒、一枚の紙: 地方道220号線、6km地点。君に宣告された刑罰、私はまるで身を二つに引き裂かれたような思いだった。 そして今はなんとか頑張って立ち上がらなければならない。もし再び太陽が焼いてくれるなら私は立ち直るだろう。痛みを分かち合うことは私たちの生きる助けとなる。私たちがここにいるってことを決して忘れないでくれ。 また別の土曜日、目覚まし時計と、ものすごく君を熱くさせたいという気持ち。しばらくして私はもう行かなきゃならない、それはガラス越しの40分間。一体誰にあんな悲惨な場所を発明することができたんだ?一体誰が月ごとの給料のために誰かを監禁したりするんだ?これからも止めどなく浮かぶであろう考え。そして家に帰っては日付にまた一つバツ印を付ける。
5.
BUSCAR En un mundo asolador no es tan fácil encontrar un entorno en que vivir y sentirse vivx. Y, sin esa paz, todo lo demás cuesta mucho más. Gente con quien compartir, actos con los que vibrar, ese será tu lugar: busca hasta encontrarlo. Es fundamental: todo lo demás, como viene va. Buscar la vida entre la muerte programada. Buscar tu vida entre la muerte programada. CERCARE In un mondo desolante non è così facile trovare un ambiente in cui vivere e sentirsi vivi/e. E, senza quella pace, tutto il resto ci costa molto di più. Persone con cui condividere, azioni con le quali vibrare, questo sarà il tuo posto: cerca fino a trovarlo. È fondamentale: tutto il resto come viene va. Cercare la vita tra la morte programmata. Cercare la tua vita fra la morte programmata. SEARCH In a devastating world is not so easy to find a new environment to live and feel alive. And, without that peace everything else is harder. People to share with, acts to vibrate with, that would be your place: look until you find it. Is essential: everything else, as it comes it goes. Look for life in the scheduled death. Look for your life in the scheduled death. CHERCHER Dans un monde dévasté il n’est pas si difficile de trouver un environnement dans lequel vivre et se sentir vivant. Et, sans cette paie, tout le reste est plus difficile. Des personnes avec lesquelles partager, des actes qui stimulent, ici sera ta place: cherche jusqu’à le trouver. C’est fondamental: tout le reste, comme il vient et va. Chercher la vie parmi la mort programmée Chercher la vie parmi la mort programmée PROCURAR Num mundo asolador não é assim tão fácil encontrar um ambiente onde viver e sentir-se vivx. E, sem essa paz, tudo o resto custa muito mais. Gente com quem partilhar, atos que te façam vibrar, esse será o teu lugar: procura até encontrá-lo. É fundamental: tudo o resto, como vem vai embora. Procurar a vida entre a morte programada. Procurar a tua vida entre a morte programada. Ψάχνωντας Μέσα σε έναν κόσμο απομόνωσης δεν είναι εύκολο να βρείς ένα μέρος για να ζήσεις και να νιώσεις ζωντανός. Και χωρίς αυτή την ειρήνη, όλα τα υπόλοιπα κοστίζουν πολύ περισότερο. Κόσμο για να μοιραστείς, πράξεις που δονούν, αυτό θα είναο το μέρος σου: ψάξε μέχρι να το βρείς. Είναι πρωταρχικό, και όλα τα υπόλοιπα οπως έρχονται φεύγουν. Να βρείς τη ζώη μέσα σε έναν προγραμματισμένο θάνατο Να βρείς τη ζώη σου μέσα σε έναν προγραμματισμένο θάνατο Buscar (探求) 荒廃した世界で、生きるための、生きていることを感じるための環境を見つけ出すのはそう簡単じゃない。 また、その平穏がなければ他のすべてのことはより困難になってしまう。 分かち合える人々、震えるような行動、それが君の居場所になるだろう: それを見つけるまで探すんだ。 それは本質: 現れては消えていくような、他のすべてのこと。 定められた死の狭間の中で生を探し求めること。 定められた死の狭間の中で君の生を探し求めること。
6.
MADRID 2011 (Versión de ACCIDENTE) Luces vibrantes iluminan cartones vivienda, y el invierno está al caer. Amor y vómito comparten bares, discotecas, los cajeros tienen sed. en mi barrio ya no quedan bancos ni fuentes, hoy las casas son de Ikea, las cartas urgentes, desde las esquinas nos protege una lente. Una masa trajeada consumiendo la Gran Vía Mario ha saltado del andén, En los titulares bolsa, goles, brujería y un desfile de Chanel. En la calle se ha reunido gente corriente, los guardias identifican al “diferente”, hoy lxs chicxs de mi barrio enseñan los dientes. MADRID 2011 (VERSIONE DEGLI ACCIDENTE) Luci vibranti illuminano case di cartone, e l’inverno è alle porte. Amore e vomito condividono bar e discoteche, i bancomat hanno sete. Nel mio quartiere non ci sono più panchine nè fontane, oggi le case sono di ikea, le lettere urgenti, dagli angoli ci protegge una lente. Una massa in giacca e cravatta consuma la Gran Vía, Mario è saltato giù dalla banchina, Nei titoli borsa, gol, stregoneria e una sfilata di Chanel. Nella strada si è riunita gente comune, gli sbirri identificano il “diverso”, oggi i/le ragazzi/e del mio quartiere mostrano i denti MADRID 2011 (ACCIDENTE COVER) Vibrant lights illuminate cardboard homes, and winter is almost here. Love and puke share bars and clubs, and ATMs are thirsty… In my neighborhood there are no benches or fountains anymore, Today the houses are Ikea’s, and the letters are always urgent, from the corners, a CCTV “protects” us… A suited crowd walks up and down consuming the Gran Vía (Madrid Street) Someone jumped from the train platform, In the holders: stock market, football scores, “witchcraft” and Channel parade… On the street common people have met, the pigs identify the ‘different’. Today, girls and boys in my neighborhood show their teeth! MADRID 2011 (Version de accidente) Des lumières vibrantes illuminent des maisons en cartons, Et l’hiver est proche. L’amour et le vomi cohabitent dans les bars, discothèques, Les distributeurs automatiques ont soif Dans mon quartiers, il ne reste plus de banques ni de fontaines, Aujourd’hui les maisons sont d’Ikea, les cartes urgentes, Dans les coins, des caméras nous protègent. Une masse en costume qui consomme la Gran via Mario a sauté de la plate-forme Dans les titres bourse, goal, sorcellerie Et un défilé Chanel. Dans la rue s’est réunie des gens courants Les chiens identifient le “différent“ Aujourd’hui les gars de mon quartiers montrent les dents. -MADRID 2011 (VERSÃO DE ACCIDENTE) Luzes vibrantes iluminam cartões vivenda, e o inverno está a chegar Amor e vômito partilham bares, discotecas. As caixas têm sede. No meu bairro já não restam bancos nem fontes. Hoje as casas são da Ikea, as cartas urgentes, Das esquinas uma lente nos protege. Uma massa vestida de fato a consumir na Gran Via. Mario saltou do cais. Nos titulares bolsa, golos, feitiçaria. E um desfile da Chanel Na rua reuniu-se gente normal. Os cães identificam ao “diferente” Hoje xs meninxs do meu bairro mostram os dentes Μαδρίτη 2011 (τραγούδι απο τους Accidente) χτυπητά φώτα πέφτουν πάνω σε διαφημήσεις κατοικίας και ο χειμώνας λίγο πρίν έρθει. Αγάπη και ξερατά μοιράζονται μπάρ και ντισκοτέκ, Τα ΑΤΜ διψούν. Στην γειτονιά μου πια δεν μένουν ούτε παγκάκια ούτε βρύσες, σήμερα όλα τα σπίτια είναι ικεα και τα γράμματα ΕΠΕΙΓΟΝ. Απο τις γωνίες μας προστατεύει ένας φακός κάμερας. Μια κουστουμαριζμένη μάζα καταναλώνοντας στην γκράν βία. Ο Μάριο πηδά απο το πεζοδρόμειο, στις επικεφαλίδες χρηματηστήριο, γκόλ, κυνήγι μαγισσών. Οι μπάτσοι κάνουν εξακρίβωση στούς ΄΄διαφορετικούς΄΄. Σήξμερα τα παίδια της γειτονιάς μου δείχνουν τα δόντιατους Madrid 2011 (マドリード2011)
煌びやかな光が段ボールの家々を照らし、 そして冬はもうすぐそこだ。 愛とゲロがバーとクラブを分かち合い、
ATMは渇いている。 私の住んでいる近所にはもはやベンチや噴水がなく、 近頃では、住宅はIKEA製で、常に急ぎの手紙で、
街角から監視カメラが私たちを「守る」
スーツを着た群衆がグランビア通りを埋め尽くして行き来する。
マリオは列車のプラットホームから飛び降りた。
カバンの中身: 株式市場、
サッカーのスコア、「魔法」、それに
シャネルのファッションショー。 路上に一般の人々が集まった、 権力の
豚どもは「違い」を識別する。
今日では、近所の女の子や男の子は
歯を剥き出しにして敵意を示す。

about

testi tradotti // στίχοι μεταφράζονται // letra traduzida // paroles traduites // lyrics translated // 歌詞の翻訳

PARA DESCARGAR GRATIS: duelotirso.noblogs.org
FREE DOWNLOAD AT: duelotirso.noblogs.org
Para contactar: duelotirso@gmail.com

Accidente y Duelo hemos sacado este disco juntos porque desde el año 2005 hemos compartido escenario, techo, comida, asambleas, risas y buenos y malos momentos. Ojalá sigamos así hasta que se nos caigan los dientes.

credits

released April 28, 2015

Grabado en Noviembre de 2013 por Victor en La Fragua Studios.
Mezclado por Diego Ortega, masterizado por Pablo en Musigrama, muchísimas gracias por vuestro tiempo y por el cariño y la sabiduría que le habéis puesto.

Duelo somos un grupo de Madrid formado por tres colegas que compartimos muchas cosas. Tocamos por diversión pero hablamos de cosas que nos importan.

Lo que más nos motiva de hacer música es pensar que puede ser una forma de devolver a quien la escuche parte de la energía que nos roba día a día esta mierda de mundo. A nosotros nos pasa con muchos grupos (y con muchas personas que no hacen música, por supuesto) y por eso creemos que podemos llegar a hacer esa aportación.

Ojala sea así.

license

tags

about

Duelo Madrid, Spain

Tirso de Molina hardcore
(2012-2018)
Ya no tocamos.
Gracias por todo.

contact / help

Contact Duelo

Streaming and
Download help

Report this album or account

If you like Duelo, you may also like: